|
به دنبال تغيير در ديدگاه ها و الگوهاي برنامه ريزي شه ري، مباني نگرش به برنامهريزي كاربري زمين و نحوه رويكرد به نقش سرانه هاي كاربري و چگونگي تعيين و استفاده از آن تا حدود زيادي تغيير كرده است. لذا در اين تحقيق سع ي شده است ازيك طرف با استفاده ازروش هاي مقايسه اي، ميزان كاربريهاي شهري مناطق چهارده گانه اصفهان با كل شهر اصفهان، ايران و دنيا مقايسه شود و از طرف ديگر با استفاده ازبه تفاوت هاي مكاني كاربري ها در سطح شهر اصفهان LQi روش ضريب مكاني پرداخته شده و وزن هر كاربري در سطح مناطق شهر اصفهان مورد ارزيابي قرار گرفته است.
كلمات كليدي : كاربري اراضي شهري، روش مق ايسه اي، مدل ضريب مكاني، استانداردسازي.
مقدمه
در سال هاي اخير موضوع توسعه پايدار در نواحي و مناطق شهري از مهم ترين مباحث مطرح در بين برنامه ريزان شهري بوده است . توفيق در انتخاب راهبردهاي مقدمه در سال هاي اخير موضوع توسعه پايدار در نواحي و مناطق شهري از مهم ترين مباحث مطرح در بين برنامه ريزان شهري بوده است . توفيق در انتخاب راهبردهاي منطقي در محدوده شهر ب ه ميزان توجه ما به موضوع برنامه ريزي شهري بستگي
دارد كه هسته اصلي آن را برنامه ريزي كاربري اراضي شهري تشكيل مي دهد .برنامهريزي كه با مجموعه اي از اقدامات هدفمند مي خواهد محيط مصنوع را درقالب مقدورات و خواس ت شهروندان نظم و نسق دهد به طوري كه ساماندهي فضايي و مكاني فعاليت ها و عملكردهاي شهر از يك سو در تناسب و هماهنگي با يكديگر و از سوي ديگر در ارتباط منطقي با سيستم هاي شهري قرار مي گيرد .استفاده از روش هاي مقايسه اي مي تواند توازن و پراكنش استاندارد و بهينه كاربريها را در سطح ي ك شهر نشان دهد و استفاده از روش هاي كمي ، آمار ومدلها ميتواند برنامه ريزان را در اين امر ياري نمايد.
دراین مقاله می خواهیم به صورت کامل وبرای اولین بار طرح جامع شهراصفهان را ارزیابی وبررسی کنیم
قیمت کل مقاله:150000تومان
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت: